|
Οι πιο προικισμένοι άνθρωποι, τόσο απ’ την άποψη της ανάπτυξής τους όσο κι απ’ της από μέρους τους χρήσης των χαρισμάτων τους, αποτελούν ένα μέρος της συλλογικής δύναμης κι υπόκεινται στους νόμους της αλληλεγγύης με τον ίδιο τρόπο, όπως και κείνοι, που εκτελούν τις πιο ασήμαντες λειτουργίες. Επιπρόσθετα, οι προηγούμενοι οφείλουν πολύ περισσότερα στην κοινωνία απ’ ότι οι τελευταίοι. Κατά συνέπεια, μπορεί να υπάρξει πολύ λιγότερη δικαιολογία για αξιώσεις που αφορούν υπέρμετρες αμοιβές. Πέτρος Ιωσήφ Προυντόν |
Οι άνθρωποι που χειρίζονται νομικά ζητήματα και κατέχουν θέσεις – κλειδιά σε επιχειρήσεις, εταιρίες, οργανισμούς, αποκτούν τεράστια δύναμη και καταδυναστεύουν το όλο θεσμικό σύστημα εργασίας. Με όπλο την γνώση των νόμων, καταστρατηγούν κάθε αλήθεια της φαινομενολογίας του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, καλλιεργούν τη δική τους αλήθεια, χτίζουν τη νέα αριστοκρατία (διευθυντές επιχειρήσεων, ανώτατα στελέχη ανωνύμων εταιρειών, μάνατζερ, κ.ά.).
Μια αριστοκρατία αποκομμένη από πολιτιστικά ερείσματα, γιατί η μόνη ιδέα που τους συνέχει είναι το κέρδος, ενώ παράλληλα ακρωτηριάζουν κάθε ίχνος οντολογικής αυτονομίας.
Μια κάστα τεχνοκρατών που πολλαπλασιάζει την εικονική πραγματικότητα, που θεοποιεί το οικονομικό κέρδος, που περικόπτει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, που στραγγαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Άνθρωποι που σπούδασαν τις ατομικές ελευθερίες, που διδάχθηκαν το δικαίωμα του ελεύθερου χρόνου, που μελέτησαν τον Αριστοτέλη, τον πρώτο διδάξαντα για τα ευεργετήματα της μικρής ιδιοκτησίας και το όνειδος της τοκογλυφίας.
Οι κενές και αποστεωμένες πολιτικές νόρμες του New Age συγκεκριμενοποιούνται στα γραφεία τους, η σκέψη τους καθίσταται «φαντασματική», διχασμένη. Είναι με ονοματεπώνυμο και είναι κοντά μας. Μακρυά είναι μόνον οι προθέσεις τους. Μακρυά είναι μόνον οι ανεμόμυλοι του Δονκιχωτισμού τους και εφόσον η εσφαλμένη γνώση τους είναι προς την απώλεια κάθε σταθερά ριζωμένης ταυτότητας, η θεραπεία τους τείνει συμβατή με το σχήμα της διαλεκτικής σχέσης προς τους άλλους.
Έμαθαν όχι μόνο το δικαίωμα της κυριότητας αλλά και την κατάχρηση δικαιώματος.
Εκτελούν οριζόντια άσκηση εργασίας καθώς συντονίζονται με την κουλτούρα της πληροφορικής, πλην όμως υπεξαιρούν τις πολύπλοκες δυνατότητες της διαμεσολάβησης.
Ξεχνούν πως επιστήμη δεν είναι μόνο δράση . είναι ο συσχετισμός των εμπειριών και ο βιωματικός συνδυασμός μέσω της σκέψης.
Ξεχνούν πως η ζωή δεν είναι άσκηση επί χάρτου . πως με αριθμούς δεν εξαλείφονται στρατιωτικοποιήσεις παιδιών, η ενδοοικογενειακή βία, το παράνομο εμπόριο όπλων.
Ξεχνούν (ή αποσιωπούν) πως είναι οι μόνοι που αυτοκαθορίζουν τον μισθό τους εις βάρος της φαντασίας τους (πώς θα τα ξοδέψουν όταν έχουν πλέον εκπληρώσει όλες τις ανάγκες ενός κοινού θνητού).
Ξεχνούν πως είναι ΑΝΘΡωποι όπως ΑΝΘΡακωρύχοι.
«DEAD MAN IS WALKING»: είναι η φωνή που ηχογράφησαν για λογαριασμό των φυλακών των Η.Π.Α., στην άγουσα προς το θάλαμο εκτελέσεως. Ίσως ακούγεται και πίσω από τις πλάτες του μάνατζερ οικονομικού τραστ.
Ανδρέας Γιαννακός
.jpg)
Αναρτήσεις
